Juist omdat iedereen zich kon inschrijven was het deelnemersveld gevarieerd: van beginnend tennisser tot (ver) gevorderd. Het was een mooie afspiegeling van de club. Er werden dan ook twee poules samengesteld, waardoor iedereen aan zijn trekken kon komen. Er werden in beide poules dubbelwedstrijden gespeeld van elk 45 minuten, waarna er telkens van partner werd gewisseld. In totaal waren er drie speelrondes met tussen de wedstrijden door pauzes van een half uur. En omdat beide poules een andere begintijd hadden, was het terras nooit te vol. De gezelligheid was er gelukkig niet minder om. 

De realiteit waarin we ons momenteel bevinden zal voorlopig nog niet verdwijnen. In de week waarin eigenlijk het altijd druk bezochte Open Toernooi had moeten plaatsvinden, was het nu dit kleinschaligere evenement waarvoor de leden hun racket uit de tas haalden. Maar binnen de gestelde corona-richtlijnen zullen we er toch samen iets van moeten maken. En dat was aan het Zomer Challenge Toernooi af te zien. Want geteisterd door enkele forse regenbuien was er geen moment waarop iemand ook maar aan opgeven dacht. Na de regen kwam inderdaad steeds weer de spreekwoordelijke zonneschijn. De wedstrijden konden worden hervat, het terras werd weer bevolkt. Het was mooi om te zien hoe alles onverstoorbaar doorging, ongeacht de omstandigheden, maar wel binnen de richtlijnen. Als dit de toon is voor de komende maanden, dan zal er nog veel sportieve gezelligheid te beleven zijn bij TTV Ruitersvaart.

De beloning kwam er. Want toen aan het einde van de middag de laatste ballen geslagen werden, klaarde de lucht blijvend op. Het was het moment waarop de barbecue werd ontstoken. De deelnemers deden zich tegoed aan het lekkers dat hen voorgeschoteld werd. De tennismiddag had hongerig gemaakt. En dorstig. En dan was er nog een prijsuitreiking. Maar zittend op het terras, met het bord op schoot en terugkijkend op een fijne tennismiddag, deed dat voor velen er eigenlijk niet meer zo toe.